Devlet iç borçlanma senetleri türleri ve kurumsal tahvil piyasasının oluşturulması

Şirket tahvilleri piyasası piyasadırekonomiyi finanse etmek için bir araç. Devlet tasarruf kredisinin geleneksel tahviller, ulusal ekonominin bu segmentinin etkin bir şekilde gelişmesini sağlayamamaktadır. Şu anda, şirket tahvillerinin etkili bir dolaşım alanından erken bir formasyona yol açacak tek bir reçete yoktur, bunlar, örneğin, dahili bir devlet para birimi kredisinin veya piyasa temelli çoklu-yapılandırılmış bir ekonomideki diğer varlıkların tahvillerinin yerini alabilir. Ancak, halihazırda dünyanın çeşitli ülkelerinde kurumsal varlıklar için ulusal pazarların oluşumu ve gelişimi ile ilgili yeterli sayıda ampirik gerçek vardır.

Kuşkusuz, muaf olan çeşitli eylemlertüzel kişilerin tahvilleri üzerindeki gelir vergisi, tahvil ihracı için tüzel kişilere ait maliyetlerin üretim maliyetine dahil edilmesine izin verilmesi, ülkedeki kurumsal tahvillerin dolaşım alanlarının oluşumuna ivme kazandırabilir. Bu makalede, ampirik gerçeklerin teorik bir genellemesine dayanarak, piyasanın ekonomik özelliklerinin gözlenmesi bakış açısına göre, ekonomik tahvillerin şirket tahvilleri piyasasında korunması kanunu oluşturulmuş, kurumsal bonoların işleyişi için bir model geliştirilmiştir.

Geliştirilen faiz oranlarının uzun vadeli analizive gelişmekte olan borç piyasaları, her çeşit devlet tahvili gibi, bu piyasalardaki kurumsal menkul kıymetlerin nişlerini işgal ettiğini ve kârlılıklarının alternatif araçların getirileriyle sınırlı olduğu sınırları içinde olduğunu göstermiştir.

Her çeşit devlet tahviliŞirket tahvillerinin getirilerinin alt sınırını, tahvil faizinin zaman yapısına (faiz ödeme ve vade koşulları) göre zaman yapısına en yakın oldukları için sınırlandırır. Bir yatırımcı için her tür devlet tahvillerinin, en azından risk primi miktarı kadar, kurumsal tahvillerden daha düşük getiri elde etmeleri, böylece devlet tahvillerinden ziyade kurumsal satın almaları için kârlı olmaları önemlidir.

Kurumsal karlılığın üst sınırıTahviller banka kredileri faiz oranı ile belirlenir. Tahvilleri yerleştirirken, ihraççı, tahvillerin teklif vermesiyle teklif edilen şartlara göre tahsis edilmemesi riskini üstlenir. İhraç edilen kredi için banka kredileri faiz oranına göre daha cazip olmalıdır, böylece banka kredileri almak yerine bono kredisi vermesi faydalı olacaktır.

Piyasa katılımcıları için kabul edilebilir seviyeŞirket tahvilleri, ihraççı, yatırımcıları ilgilendirmek amacıyla, devlet varlıklarının verimine prim sağlarken, aynı zamanda, banka kredilerinin mevcut kaynaklarından DE oranına göre daha düşük oranlar alır. Bu nedenle, işleyen bir piyasada, kurumsal tahvillerin getirisi bu sınırlar içinde olmalıdır.

Herkesin ekonomik çıkarlarını karşılamakpiyasa katılımcıları, kurumsal tahvillerin getirileri, her çeşit devlet tahvili için mevcut olandan daha düşük olamaz ve bir tahvil kredisinin değeri, kredi oranından daha yüksek olamaz. Buna ek olarak, tahvil faizinin, tahvil, tevkifat ve şirket tahvillerinin itfa edilmesi için ek maliyetler ile ilişkili olması nedeniyle, tahvil faizinin her zaman şirket tahvilinin getirisinden daha yüksek olacağı düşünülmektedir. Son olarak, yatırımcının karlılığı, vergi tahsilatı ile ilişkili tutardan şirket tahvilinin getirisinden daha düşük olacaktır.